အညၾတသူရဲေကာင္းမ်ားအတြက္ ႐ြတ္ဆိုတဲ့ကဗ်ာ

-အဲဒီေန႔က
ေၾကကြဲ ႏြမ္းလွတဲ့စိတ္ တေမ့တေမာနဲ႔
ေတာအုပ္နဲ႔ ေတာင္တန္းေတြကို
မ်က္၀န္းထဲ ညိႈ႔ယူထည့္ထားရင္း
သစၥာနဲ႔ စီးဆင္းေနတဲ့ ဧရာ၀တီကို
ရင္ဘတ္ထဲမွာ တရြက္ျခင္းလွန္ေလွာေနလိုက္တာ
ငါတို႔ ၀ိဥာဥ္ထဲမွာ သူတို႔ရဲ႕ ႐ုပ္ပံုလႊာေတြ အထပ္ထပ္ေပါ့
ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔ ေသဆံုးျခင္းၾကားမွာ
သစၥာတရားကို ဟုိဘက္ ကမၻာအထိ ယူေဆာင္သြားခဲ့ၾက
သူတို႔ စာမ်က္ႏွာကို ငါတို႔ဖတ္ျပရင္း
ကဗ်ာေတြကို မ်က္ရည္နဲ႔႐ြတ္ဆိုရတာ……….
နာနာက်င္က်င္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ငါတို႔ရင္ကို ၀ိဥာဥ္ပူးကပ္မႈ
အခု ငါတို႔ သီေၾကြးေနတာ သင္တို႔ရဲ႕ ၾကီးျမတ္ျခင္းမ်ား
အဲဒီ ဂုဏ္ျပဳ အခမ္းအနားမွာ ငါတို႔ မ်က္၀န္းေတြ
ညိဳ႕ညိဳ႕မႈိုင္းမႈိင္း

-ငါတို႔ သမိုင္းမွာ အရင္အတိုိင္း အ႐ိုးေတြ
ေအာက္ဆံုးအလႊာမွာ႐ွိဆဲ
ဒီအခ်ိန္အထိ ေၾကကြဲဆို႔နင့္မႈေတြဟာ
ေႏြဦးမွာသာတဲ့ ကံ့ေကာ္ပြင့္ အ၀ါေတြ အဆုပ္လိုက္ပြင့္လို႔
ဒီထက္ပိုျပီး ေမွာင္စရာမ႐ွိေတာ့တဲ့ ျဖစ္က်ဥ္းထဲမွာ
မာလကာပင္က ၾသဇာသီး မသီးႏိုင္တာ
ၾသဇာပင္က မာလကာသီး မသီးႏုိင္တာ
ႏွစ္တရာေက်ာ္ေနခဲ့တဲ့ နယ္ခ်ဲ႕ခံဘ၀ရဲ႕
ကင္းလြတ္ခြင့္ရတဲ့ တရားအျဖစ္ငွာ
လူေသရင္ လူထပ္ျဖစ္စရာ ဘာမွ မ႐ွိဘူးဆိုတာ
သူတို႔ ယံုၾကည္ခ်က္မွာ သစၥာျမစ္ကို ထုဆစ္ဖို႔
လြတ္လပ္လမ္းဆီ ေသျခင္းတရားကို ခံယူပံု ရဲရင့္ခဲ့ၾကတယ္ ။

နီလြင္ေသြး(ဒႆနိကေဗဒ)