Saturday, November 7, 2009

ဝဲႀကီးေခ်ာင္းတံတား

မျမင္မေတြ ့ေသာ္လည္း
ရင္ထဲအစဥ္အၿမဲ
သူငယ္ခ်င္းရဲေဘာ္

အလွမ္းေဝးေသာ္လည္း
အလြမ္းေလးေတြပဲ
အေဖၚဖြဲ ့ ေနတတ္ၿပီ

လြမ္းစရာ နာစရာ
ႏွစ္ျဖာ ေပါင္းစည္း
နက္ျဖန္ခရီးအတြက္
အားသစ္ယူမည္

ေႏြေျပာင္းရင္ မိုး
မိုးေႏွာင္းရင္ ေဆာင္း
ေဆာင္းလည္း အလီလီ
သစ္ခဲ့ ကုန္လည္း
ယံုၾကည္ျခင္းက
ေက်ာခ်င္း အစဥ္ကပ္
ၾကယ္စင္ ေလးထပ္
ရင္သပ္ရႈေမာ

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္္ေက်ာ္
လြန္ေျမာက္ေသာအခါ
ၿမိဳ ့သစ္တိုက်ိဳ ရိမ္းဘိုးဘေရ ့ခ်္ ကို
ေရာက္္သြားျဖစ္ရင္
ယိုကိုဟားမား ေဘးဘေရ ့ခ်္ ေပၚမွာ
ျဖတ္သြားျဖစ္ရင္
ပယ္လယ္ၾကမ္းျပင္
ေဖာက္ဝင္ၿပီးမွ
ကမ္းေျခမေရာက္ခင္
အသက္ရွဴမ်ား ၾကပ္သြားေလသလား
ပင္လယ္တဝက္
အနက္ဆံုးကေန
ေဝဟင္ေပၚတက္
ထိုးထြက္ပ်ံသန္း
သြယ္တန္းဆက္ထား
အုမီဟိုးတာလုတံတား(ပင္လယ္ပိုးစုန္းၾကဴးတံတား)
ေရာက္သြားျဖစ္ရင္
ဒါမွမဟုတ္
ရထားခုတ္သံ
သဲ့သဲ့ၾကားရင္
ဒို ့ၿမိဳ ့ေလး အဝင္နဲ ့
ေပါင္းတည္ၿမိဳ ့ျပင္ၾကား
သမိုင္းဘီးရထား
ႀကိတ္ခံထားဆဲ
ဝဲႀကီးေခ်ာင္းတံတား
မင္း ေစာင့္မ်ားေနမလား
ကိုယ့္ရင္ မခ်ိတင္ကဲ ခုန္မိတယ္

စိတ္ခ် ရဲေဘာ္
ဆက္ဆက္ေစာင့္ေမွ်ာ္
ေမတၱာလက္နဲ ့ ေခၚသူေမာရင္
ဓားထက္ထက္ကို တေယာေပၚတင္
လူထုရင္အံု
ေတာ္လွန္ပန္းငံု
ဖူးပြင့္ထံုအံ့။ ။

လင္းလက္ဇာနည္
၁၄ ေအာက္တိုဘာ ၂ဝဝ၉

1 comment:

ကဗ်ာဦး said...

လြမ္းစရာ နာစရာ
ႏွစ္ျဖာ ေပါင္းစည္း
နက္ျဖန္ခရီးအတြက္
အားသစ္ယူမည္

ကဗ်ာေတြလာဖတ္တယ္
ေကာင္းတယ္