ဆႏၵခံယူပြဲအလြန္ ႏိုင္ငံေရး

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း

နအဖရဲ႕လာမယ့္ ဆႏၵခံယူပြဲဟာ စစ္အာဏာ႐ွင္ အုပ္စိုးမႈကို ျပည္သူေတြ ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျမန္ျမန္ ေျပာင္းလဲေစႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးမွာ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလဲ ႀကီးေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။

နအဖဟာ သူတို႔႐ႈံးရင္ ႐ႈံးမဲ-မဲ၊ ႐ွက္ရမ္းရမ္းမွာ သံသယျဖစ္စရာမလိုပါ။ ဘယ္လို ထပ္လိမ္ရမလဲ ဆိုတာပဲ စဥ္းစားမွာပါ။ သူတို႔ႏိုင္ရင္ လည္း (ေခြးကိုက္လို႔ရတာပဲျဖစ္ေစ၊ ခဲနဲ႔ပစ္လို႔ ရတာပဲျဖစ္ေစ) အႀကီးအက်ယ္ ေမာက္မာရမ္းကားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ငါတို႔ ဘာမဆို လုပ္လို႔ရၿပီ၊ ဥပေဒအရ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ႐ွိသြားၿပီဆိုတဲ့ စဥ္းစားမႈမ်ိဳးလည္း ေပၚလာမွာပါ။ ဒီဆႏၵခံယူပြဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ နအဖ စစ္အာဏာ႐ွင္ မ်ားဟာ ကိုယ္႐ွိန္သတ္သြားမယ့္ ပံုမ်ိဳးေတာင္ မေတြ႕ရပါဘူး။ အခု သူတို႔နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ေနာက္ပါ အေစအပါးေတြ လုပ္ေနၾကပံုကိုၾကည့္ရင္ သူတို႔ဟာ အကုန္ပံုေအာေနတာပါ၊ အ႐ွက္၊ ဂုဏ္သိကၡာ ဣေႁႏၵ စတာေတြအားလံုးကို စြန္႔ပစ္ၿပီး ဘာကိုမဆို လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါေတြက ဘာေဖာ္ျပေနသလဲဆိုေတာ့ တခုက ဒီစီမံကိန္းဟာ ဗိုလ္သန္းေရႊကိုယ္တိုင္က အင္မတန္ စိတ္၀င္စားတဲ့၊ အာ႐ံုထား တဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ နံပါတ္၀မ္းဆီက တိုက္႐ိုက္လာေနတဲ့ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြမို႔သာ အခုေလာက္ တက္ႂကြစြာ မိုက္မိုက္႐ိုင္း ႐ုိင္း လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ေနာက္ ေဖာ္ျပခ်က္တခုကေတာ့ နအဖဟာ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံုကို အျပတ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆႏၵခံယူပြဲ မလုပ္ခင္ကတည္းက သူတို႔ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုကို အတည္ျပဳၿပီးေလဟန္နဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေၾကညာတာ၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္ကအစ လာ မယ့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာေတြ ေျပာဆို ေနတာ၊ ၿငိမ္းအဖြဲ႕ေတြကို ကတိေတြလိုက္ေပးေနတာ၊ ဒါေတြကိုၾကည့္ရင္ နအဖရဲ႕ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ကို ေတြ႕ရသလို နအဖအဖို႔ တျခားေ႐ြးစရာလမ္း မ႐ွိေတာ့တာ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ေခ်ာင္ပိတ္မိ ေနတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါမယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအလယ္မွာ စုန္းျပဴးျဖစ္ေနတဲ့ အေန အထားကို ျပန္ေျပာင္းႏိုင္ဖို႔ အလားအလာဟာ ေ၀းသထက္ ေ၀းလို႔သာ သြားေနပါတယ္။

လြတ္လပ္ၿပီးေနာက္ ဗမာႏိုင္ငံသမိုင္းမွာ အခုနအဖရဲ႕အေျခခံဥပေဒသာ အတည္ျဖစ္သြားရင္ ဒါဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တတိယေျမာက္ အေျခ ခံဥပေဒ ျဖစ္မွာပါ။ ဒီသံုးခုစလံုးကို အာဏာရတဲ့ လူေတြက ေရးဆြဲခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊ အာဏာမဲ့သူေတြက အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲလို႔ ေတာ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်င့္သံုးတဲ့ အဆင့္ကို ဘယ္လိုမွ မေရာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ပထမဆံုး အေျခခံဥပေဒလို႔ ဆိုရမယ့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဥပေဒ ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔က အဂၤလိပ္လက္ထဲကေန အာဏာကို ရေတာ့မယ္လို႔ ေသခ်ာမွ ေရးဆြဲခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔၊ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊတို႔ဆိုရင္ သူတို႔အာဏာ တည္ၿငိမ္ေအာင္ အၾကာႀကီး လုပ္ၿပီးမွ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကို ေရးဆြဲတာ၊ အတည္ျပဳဖို႔လုပ္တာ ျဖစ္ပါ တယ္။

ဆိုလိုတာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ဥပေဒျပဳေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ အာဏာျပႆနာကို အရင္ဆံုး ေျဖရွင္းရပါတယ္။ ဒါဟာ အုပ္စိုးသူအ တြက္မွ မဟုတ္ဘူး၊ ျပည္သူလူထုအတြက္လည္း ဒီအတိုင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ စစ္အုပ္စုဟာ ဘယ္တုန္းကမွ မ်က္စိမလည္၊ မ်က္ျခည္ မျပတ္ပါဘူး။ ဘာအေရးႀကီးဆံုး၊ ဘာအဓိကဆိုတာက သူတို႔ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မို႔ အာဏာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ နည္းနည္းမွအေလွ်ာ့အတင္း မလုပ္၊ မ်က္ႏွာသာ မေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဏာျပႆနာကို ေျဖရွင္းတယ္ဆိုရာမွာ နည္းႏွစ္နည္း ရွိပါတယ္။

တနည္းက ျပည္သူလူထုကို အေျခခံၿပီး ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနည္းလို႔ ဆိုရ မယ္ထင္ပါတယ္။ သူက လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲမွာ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားကို ဗမာျပည္သူေတြရဲ႕ အင္အားျပၿပီး ေစ့စပ္ေစခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အင္အား၊ ကိုယ့္အစြမ္းကို အ ကုန္ျမင္ေစၿပီး ရရင္ရ၊ မရရင္ခ်မယ္ဆိုတာကိုပါ နယ္ခ်ဲ႕သမားကို သိေအာင္လုပ္ၿပီး ေစ့စပ္ေရးစားပြဲ ဖန္တီးခဲ့ တာျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တနည္းကေတာ့ ဗိုလ္ေန၀င္း အစထြင္ခဲ့တဲ့နည္း၊ စစ္တပ္ကိုအသံုးျပဳတဲ့ နည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို နအဖစစ္အုပ္စုကလည္း ၿမိန္ၿမိန္ ႀကီး ဆက္ခံက်င့္သံုးေနပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ သံဃာ့အေရးအခင္းကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာကို ထိပါးေတာ့မယ္လို႔ ထင္ တာနဲ႔ စစ္တပ္ကို ပြဲထုတ္၊ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းေတာ့တာပဲ မဟုတ္ပါလား။ စစ္အုပ္စုေတြဟာ အာဏာကို ရေအာင္ လုပ္ရာကစၿပီး ထိန္း သိမ္းကာကြယ္တာအဆံုး စစ္တပ္ကိုပဲ အားထားအသံုးျပဳပါတယ္။ သူတို႔ မ်က္လံုးထဲမွာ လူထုဆိုတာ သူတို႔ရဲ႕အင္အား မဟုတ္ပါဘူး။ ႏွိမ္ထားရမယ့္၊ ႏိွမ္ပစ္ရမယ့္ အစုအေ၀းလို႔ သေဘာထားတာပါ။

တဆက္တည္းမွာပဲ ေျပာသင့္တာတခုက ျပည္သူလူထုနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းတယ္ဆိုရာမွာ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးတဲ့ နည္းတနည္းတည္း ရွိတယ္လို႔ ယူဆရင္ေတာ့လည္း မွားပါတယ္။ ျပည္သူလူထု အေနနဲ႔ ေရြးစရာတခုတည္းအေပၚမွာ ကံၾကမၼာအားလံုးကို ပုံထားလိုက္တာဟာ ႐ိုးစင္းလြန္းရာ က်မွာပါ။ နည္းသဏၭာန္ေပါင္းစံုကို တည္ထြင္ႀကံဆ အသံုးျပဳၾကရမွာပါ။

ဗမာျပည္ျပႆနာကုိ ေျဖ႐ွင္းေရးဆိုၿပီး နည္းလမ္းေပးၾက၊ အႀကံျပဳၾကသူေတြ အမ်ားအျပားပဲ ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ထဲမွာ ဒါဟာ အာဏာျပႆနာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့လူ အင္မတန္ နည္းပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြကဆိုရင္ စစ္အုပ္စုကို မုန္လာဥေပးတဲ့နည္း (မုန္ လာဥနဲ႔ တုတ္ ဆိုတဲ့ သိုးေဆာင္းစကားလာတဲ့ ေျပာနည္းပါ) အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ေပးလည္းေပးခဲ့လွပါၿပီ၊ မုန္လာဥနဲ႔ တရား၀င္ အစိုးရ (ဒီဂ်ဴရီအစိုးရ) အသိအမွတ္ျပဳေရး လဲမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ ဒါေပမယ့္ နအဖဟာ ေသြးဆာေနတဲ့ စစ္သူရဲပါ။ မုန္လာဥ မစား ပါဘူး။ ဒီဂ်ဴရီ အဆင့္အတန္းကို ငါ့ဖာသာ လုပ္ယူမယ္ဆိုၿပီး လမ္းျပေျမပံုနဲ႔ အခုဆႏၵခံယူပြဲလိုဟာေတြသာ လုပ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု အထိ ဘာျပႆနာမွ မေျဖရွင္းႏိုင္ေသးဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗမာျပည္ျပႆနာဟာ အာဏာျပႆနာ ျဖစ္တယ္လို႔ မၾကည့္ျမင္သေရြ႕ အဲဒီလို မေျဖရွင္းသေရြ႔႕ ဒီလိုပဲ ဂ်ာေအးသူ႔အေမ႐ိုက္ ျဖစ္ေနမွာပါ။

မေမ့သင့္တာတခုက တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယနဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွဆိုတဲ့ ဆံုခ်က္မွာ ခြထိုင္ထားၿပီး သဘာ၀ သယံဇာတ တစံုတရာ ေပါမ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံတခုကို အုပ္စိုးထားတဲ့ လူေတြကို ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေလာက္နဲ အလြယ္တကူ ဖယ္ရွားလို႔ မရပါဘူး။ တပိန္ပိန္၊ တလိမ္လိမ္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ အာဏာကို ထိန္းထားႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ဟာ ရာစုတ၀က္နီးပါးမွ် အာဏာ ရယူထားတာမို႔ တစံု တရာလည္း အသားက်ေန၊ အေတြ႕အႀကံဳေတြရွိေနပါတယ္။ စစ္တပ္ကို သူတို႔ကိုင္ထားႏိုင္သေရြ႕ အလြယ္တကူ ဖယ္ရွားဖို႔ဆိုတာ သိပ္မ လြယ္ပါဘူး။

ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီတုန္းက အေရွ႕ ေတာင္အာရွဘက္ရွိတဲ့ ၿဗိတိသွ်တပ္ ထဲမွာ အိႏၵိယ တပ္သားေတြက အမ်ားအျပား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အဲဒီတပ္သားေတြက ကိုလိုနီႏုိင္ငံသားခ်င္း စစ္တိုက္ခိုင္းရင္ မတိုက္ဘူးလို႔ ျပတ္ျပတ္အေျဖေပး ၿပီးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၿဗိတိသွ်အစိုးရလည္း ဗမာျပည္ကို လက္လႊတ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရတာျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဗမာျပည္ရဲ႕ ဒီတိုက္ပြဲမွာလည္း တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ တျခားစစ္အစိုးရရဲ႕ အမႈထမ္းမ်ိဳးစံုကို စည္း႐ံုး သိမ္းသြင္းဖို႔ဆိုတာကို ေမ့လို႔ မျဖစ္ပါ။ ဒါဟာ လူထုနည္းနဲ႔ တိုက္ပြဲ ၀င္တယ္ဆိုတာရဲ႕ အေရးပါတဲ့ လုပ္ငန္းတရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။

လာမယ့္ဆႏၵခံယူပြဲ ၿပီးသြားရင္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာ ဘယ္လို ဆက္လုပ္ၾကမယ္ဆိုတာကို အဖြဲ႕အ စည္းတိုင္း၊ လူတဦးခ်င္းတိုင္း ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစား၊ လုပ္ငန္းေတြ ခ်မွတ္ရလိမ့္မယ္။ လက္ရွိလုပ္နည္းနဲ႔ မရေတာ့ဘူး ျဖစ္ေတာ့မယ္။

ဗမာျပည္ သမိုင္းမွာ မႀကံဳဘူး၊ မၾကားဘူးတဲ့ ဒုကၡေဘးႀကီး ျဖစ္ေပၚေန၊ လူေတြအတံုးအ႐ံုးေသေန၊ မိသားစုေတြကြဲေန၊ အရင္းအခ်ာ ေပ်ာက္ဆံုးေနလို႔ ပရိေဒ၀မီး ေတာက္ေလာင္ေနၾကတာကို ဘာစာနာမႈမွမျပပဲ ဆႏၵခံယူပဲြကို အတင္းလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စစ္အုပ္စုမ်ိဳးရဲ႕ ရက္စက္မႈကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲ။ ဘယ္လို႐ိုက္ခ်ိဳးမလဲဆိုတာ ဆႏၵခံယူပြဲေနာက္ပိုင္း ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ အႏွစ္သာရပဲ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ ။