Friday, August 7, 2009

ကမ္းဆင့္ႏွစ္မ်ား

ေလနစ္သစ္ပင္မင္းမူေသာ ေတာေျခာက္
ေၾကြၾကအိပ္မက္ပြင့္မ်ား
ျပန္ ့က်ဲက်ဴိးပဲ့ ေဝေန --၊

အနာဂတ္ေတာင္ပံေတြ ေႏွာင္ခ်ဳပ္ခံရ
ပုတ္သိုး မဲေမွာင္ကာလသာ
အုံ ့ၾကြ ေဝဆာ သိမ္ငယ္ေန ---၊

ဖုံးေဖ်ာက္မရတဲ့ ရာဇဝင္ေကာင္းကင္
ဝိညာဥ္ေတးသံျခံရံ
ေတာ္လွန္သူေတြ ဆက္ေမြးေန ---၊။

ေဒါင္းနီ (ဝ၈-ဝ၁-ဝ၉)
(ယုံၾကည္ခ်က္ျဖင့္ က်ဆုံးသြာေသာ သူရဲေကာင္းရဲေဘာ္အေပါင္းအာ ေလးစားဦးညႊတ္လွ်က္---၊)

3 comments:

Nge Naing said...

ကိုေဒါင္းနီရဲ့ ကဗ်ာေလးကို ျပန္ဖတ္ရတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဂျေဂျူဝိုင် said...

ကဗ်ာေလးကုိ လာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကဗ်ာထဲမွာ ပုပ္သုိး စတ့ဲ အနိမိတ္စကားေတြကုိ သိပ္မထည့္ေစခ်င္ပါဘူးခင္ဗ်ာ
အားေပးလွ်က္........

FreedomFighter88 said...

ဖုံးေဖ်ာက္မရတဲ့ ရာဇဝင္ေကာင္းကင္
ဝိညာဥ္ေတးသံျခံရံ
ေတာ္လွန္သူေတြ ဆက္ေမြးေန ---၊။

ကဗ်ာေလးခံစားသြားတယ္...။