Monday, October 6, 2008

ပဲျပဳတ္နဲ႔နံျပား (သို႔ ...... ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္သို႔ ေတာင္းပန္စာ

ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပား
စားခ်င္လိုက္တာ။

"ၾကည္ ... ေရ"လို႔ အစခ်ီတဲ့
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕စာ။

ႏုငယ္စဥ္အခါ
ၿပံဳးမဲ့ကာ ေလွာင္စား။

ခုမ်ားေလ ေတာရိပ္ၾကားက
ေတာ္လွန္သား စားၿမိန္ထုပ္ကို
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လိုေတာင့္တစြဲတယ္
ပဲျပဳတ္နံျပား။

ရဲထိန္
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား အျဖစ္ဆိုခဲ့မိျခင္းကို ဤကဗ်ာႏွင့္ ကန္ေတာ့၏)

2 comments:

Unknown said...

ကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး သတိရသလိုျဖစ္လာတယ္ဗ်ာ

mirror said...

အစ္ကုိဒီရက္ထဲတင္တဲ့ကဗ်ာေတြဖတ္ျပီး
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တာ၀န္မကင္းသလုိခံစားလာရတယ္
ဒါကလည္း
တကယ္ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ရင္တြင္းျဖစ္ေတြနဲ႕
ထိေတြ႔လုိက္ရလုိ႔ထင္ပါတယ္