Friday, October 31, 2008

အဇၥ်တၱေလာကီ

ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႕တဲ့
ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ
မိုးတိမ္ေတြ ရွဳတ္ေထြးေနသလို

ေခါင္းေတြထဲမွာလည္း
အေတြးဆေတြ ဗလပြနဲ႕
စိတ္မွာက
ေသာကေတြ ဒဏ္ရာရေနတယ္။

အေမရယ္
ညီေလးကိုမႏွိဳးလိုက္ပါနဲ႕။ ။

႐ိုး(ေခတၱရာ)

8 comments:

အ႐ုပ္ကေလး said...

ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္
အေပၚႏွစ္ပိုဒ္ကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္
ၿခံဳၿပီး ဖတ္လို႔ ေတြးရင္လည္း ေကာင္းမြန္တဲ့
ကဗ်ာေလးပါ

ဆက္လက္ အဆင္ေျပပါေစ

mirror said...

အေမရယ္ ညီေလးကုိမႏိႈးလုိက္ပါနဲ႔ တဲ့လား...။
ႏုိးသြားရင္ ကဗ်ာေရးသူလုိမ်ားကဗ်ာေတြစပ္ေန၊ခံစားေနမွာ
စုိးလုိ႔လား....။
သိပ္ေကာင္းတဲ့ စကားစုေလးပါပဲ...
ညီမ ေလးနက္ပါတယ္

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

Dream said...

ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အသက္၀င္တယ္..

Dr Phyo Wai Kyaw said...

"အေမရယ္
ညီေလးကိုမနွုိးလုိက္ပါနဲ႔"

ကုိယ္ခ်င္းစာမိတယ္...

su wai said...

ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္။ အေမရယ္… ညီေလးကို မႏႈိးလုိက္ပါနဲ႔… ဆုိတဲ႔ ေနာက္ဆံုးပုဒ္ေလးကို ဖတ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးပဲ။ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ဆုိတာ စိတ္ခံစားမႈေတြ ေပးတတ္ၿမဲပဲေနာ္။

Saing Khan Tun said...

လာဖတ္တယ္ဗ်ာ ကဗ်ာအေရးေကာင္းတယ္

kothura said...

ထိတယ္ဗ်ာ ။တကယ္ပါပဲ။