ဗလာနယ္ေတြက
ထုနဲ႔ထည္နဲ႔ ျပည့္သိပ္လို႔
အဲ့ဒီ ဖိညွပ္မႈေအာက္မွာ
ၾကပ္ေနခဲ့ရ…။
မိုးပ်ံပူးေဖာင္းတလံုးလို
ငါ…လြင့္ေမ်ာသြားခ်င္ရဲ႕
ေပါက္ကြဲ မသြားမခ်င္းေပါ့…။
ထက္ခိုင္
(ေသြးသစ္ပန္းခင္း ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းႏွင့္ ေျခေထာက္မ်ား၏ျမင္ကြင္း)/ကဗ်ာ စာအုပ္မွ
Thursday, February 5, 2009
ငါ….ဗလာနယ္လြင့္ေမ်ာျခင္း မိုးပ်ံပူေဖာင္းႏွင့္ေပါက္ကြဲမႈ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းတယ္...က်ေနာ္ကေတာ့ လြင့္ေမ်ာေနရင္းနဲ႔ ေပါက္ကြဲလိုက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ
ကိုမင္းသက္ပိုင္ ေျပာသလို ေပါက္ကြဲသြားတဲ့အထိ လိုက္သြားတာက ပိုအရသာရွိမွာေပါ့
ဒိန္းခနဲေပါက္ကြဲလိုက္ရင္..ပိုျပီးအႏွစ္သာရရိွမလားလို႕
အခုေတာ႕ေပါက္ကြဲခ်င္ေနတာႀကာျပီ..ကဗ်ာေလးကတိုတိုေလးနဲကထိတယ္
Post a Comment