ခံစစ္မွသည္ … ကမၻာ့႐ြာေလး … သုိ႔

၂၁ ႏွစ္စာ အလြမ္းေတြနဲ႔
ႀကိဳးစားခြင့္ ရလိုက္ၾကတာ
အစားထိုးလို႔မရမႈေတြနဲ႔
ဟိုတေန႔က ဆိုတာ
ျဖစ္တည္ရရွိခြင့္ေတြနဲ႔ပဲ
ၾကံဳခဲ့ရတာ …။

ဟုတ္ပါ့ …
သစၥာတရားနဲ႔ ဖြဲ႔တည္လိုက္ေတာ့
အိုင္ဒီအိုေလာဂ်စ္ ပ႐ိုဂရမ္မာ ေတြေတာင္
ယုတၱိက်က်
သစၥာတရားေတြနဲ႔ အသားက်
သီးျခား၀ါဒကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ …။

ငါတို႔ဟာ …
ကဗ်ာဆရာေတြျဖစ္တယ္။
တခါတေလက်
ကဗ်ာထဲက ကဗ်ာေတြ အျဖစ္ခံလိုက္ရနဲ႔
အပတ္စဥ္ေဆြးေႏြးပြဲထဲက
မထြက္ခြာႏုိင္ခဲ့ေသးတာ
ဒါေတာင္ …
၂၁ ရာစု အစထဲ၀င္လု
နည္းပညာမွတ္တမ္းေတြထဲ
ထည့္တြင္း ခံလိုက္ရသူေတြ …။

တကယ္ေတာ့
အဆိုးေတြကို တိုက္ခိုက္ေနတဲ့
အမွန္တရားက အေကာင္း
နည္းမွန္လမ္းမွန္သူေတြ
အေကာင္းထဲက သူေတြ
အႏွစ္ ၆၀ ျပည္တြင္းစစ္ထဲက သူေတြ
အားလုံး …
ထည့္သြင္း မွတ္တမ္းတင္ခံခဲ့ရ
နည္းပညာ စာရင္းဇယားအကြက္အစိတ္ေတြထဲ။

စစ္ေအးလြန္ေခတ္ လက္က်န္ပစၥည္းေတြထဲ
ယူအန္ကလည္း
ဗီတိုအာဏာထဲ နစ္ျမဳတ္ဆဲ
အေရးအခင္းမ်ားတုိင္းထဲ
အကြဲကြဲ အလြဲလြဲနဲ႔
ကြဲလြဲေနခြင့္ ရလိုက္ၾကတာ
တခါတေလ အလြဲေတြမ်ားေတာင္
အၾကိမ္ႀကိမ္စီးဆင္းေနေတာ့တာ။

ဒီလိုပါပဲ
ေခတ္လြန္စီးဆင္းသြားေစတဲ့
သမုိင္းမွတ္တမ္းကုိ ေရးသီရင္းနဲ႔
ခပ္ပါးပါး ဘ၀ထဲ ျဖတ္သန္းလို႔
ေသြးမုန္တုိင္းကလည္း
လႈိင္းဖြဲ႔လိုက္
ၿငိမ္သက္လိုက္နဲ႔
၂၁ နွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ထဲ ၀င္ေရာက္
သမိုင္းေတြေတာင္
ဒီေခတ္ထဲ ျဖတ္သူတို႔အတြက္
သူတို႔နဲ႔
လိုက္ဖတ္ညီရင္း
အႀကိမ္ႀကိမ္ ဂါရ၀ျပဳခံခဲ့ရတာ။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
မေန႔က
ဟို ၂၁ ႏွစ္ေက်ာ္က
အဦးအစ ေန႔တေန႔လိုလို
စုဖြဲ႔သီၾကဴး
စစ္အုပ္စု အ႐ူးတခ်ဳိ႕တို႔ရဲ႕ အေၾကာင္း
အဲဒီလို ေနာက္ခံကားေတြနဲ႔
ဟားတိုက္ရယ္ေမာပစ္ခဲ့တဲ့
သူေတြ …
အဲဒီလိုေန႔ေတြမွာပဲ
၁၀ စုႏွစ္ တခုကိုေက်ာ္ျဖတ္
ေသြးမတိတ္ေသးတဲ့ ေဒသထဲ
အနီေရာင္သမိုင္းထဲ
မေန႔တေန႔ကလိုပါပဲ။

ဟုတ္ပါရဲ႕
တံတိုင္းေတြျခားခံရတဲ့
အလြမ္းေတြကလည္း
ထပ္တူက်ခဲ့
ႏွစ္တိုင္းလိုလိုပါပဲ
အေၾကာင္းအရာေတြက အရင္လိုပဲ
အလြမ္းေတြနဲ႔ထပ္တူက်ခဲ့တာ
ညီမေလးေရ …
နင့္ကို လြမ္းလိုက္ပံုမ်ား
ႏွစ္လေတြ
ငါတို႔ကို ဆံုဆည္းခြင့္ေပးပါ။

မွတ္ခ်က္ခ်ခံထားရတဲ့
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းငယ္ေလးထဲ
လူသားတန္ဖိုးအရ
အေရာင္ဆိုးခံလိုက္ရတဲ့သူေတြ
ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
ႏွစ္သိမ့္ခံလိုက္ၾကရ
ေဖာက္ျပန္ခဲ့လိုက္ၾကတာ
အဲဒီလိုမ်ဳိး နားလည္မႈမ်ဳိးနဲ႔
ဆက္ခံလိုက္ရတဲ့သမိုင္းေတြ
အခ်ိန္ေတြအတိအက်နဲ႔
ႏွစ္သိမ့္ခံလိုက္ရတာ
လြမ္းစရာပဲ …။

အခန္းအနားအစီအစဥ္အရ
ကန္႔သက္အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ
ေတာ္လွန္ခြင့္ရၾကသလိုမ်ဳိး
နိဂံုးခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းနဲ႔ပဲ
ပ်ဳိးၾကဲသြားေလရဲ႕
႐ူးသြပ္မႈေတြေတာင္
ကန္႔သက္ခံရ
ယံုၾကည္မႈေရ …
အစြဲအလမ္းႏွစ္ေတြထဲ
မီးေတြမွိတ္
တံခါးေတြပိတ္ၿပီး
အိပ္လိုက္ၾကရတဲ့ႏွစ္ေတြ
တႏွစ္ၿပီးတႏွစ္
အခုဆို ၂၁ ရာစုထဲေတာင္ ေရာက္ခဲ့။

အစြဲလမ္းေတြနဲ႔ ႀကီးစိုးေနတဲ့
႐ြာတ႐ြာထဲမွာ
အႀကိဳးစီးပြားေတြနဲ႔ အသားက်ေနတဲ့
႐ြာတ႐ြာထဲမွာ
ေနသားတက်ျဖစ္တည္ခြင့္ေတြ
ေတာင္းဆိုၾကနဲ႔
တတိယကမၻာမွာ စနစ္တက် ကၽြန္ျပဳခံရ
ရဲေဘာ္ႀကီးေရ … သြားေတာ့
မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့သူေတြဆီသြားေတာ့
အလြမ္းမီးေတာင္ပါသယ္ေဆာင္သြားၾက
ႏွစ္ကာလေတြက
လူေတြကို မေစာင့္ဘူး
သြားေတာ့ …
ခရီးေ၀းလမ္းကို ယြမ္းေတာ့
စနစ္တက် ကၽြန္ျပဳခံလိုက္ေတာ့။

ေမ်ာလြင့္ၾကေတာ့
မိုးေသာက္တိမ္စိုင္မ်ားနဲ႔အတူ
ဟိုးအေ၀းဆီကုိ
အမိႏုိင္ငံရဲ႕ အေ၀းကုိ
ကုိယ့္ကိုကိုယ္
စနစ္တက်နဲ႔ ေမ်ာလြင့္ေတာ့
ခရီးစဥ္အသစ္ကို ႏွင္ေတာ့။

(ဒီကဗ်ာကို ဒီႏွစ္ ဒီဇင္ဘာအစမွာေရးတယ္)
နႏၵအိမ္