မတ္လရနံ႔

မိုးကုပ္ကုပ္၀ယ္
အို-ရုတ္တရက္ ၊ မ်ဥ္းျဖူစက္ရ်္
ကဲြအက္ေျကာင္းရာ ၊ ဟ ဟ လာျပီး
မိုးျပာကိုျဖတ္ ၊ပတၲျမားရည္
စီးလည္အဟုန္ ၊နီ ျမန္းကုန္သည္
အရုဏ္ေပၚစ ၀ိုးတ၀ါး ။

မႈန္မႊားမႊားလွ်င္
၀ိုး၀ါးတိတ္ဆိတ္ ၊ ၾကယ္ေရာင္ရိပ္၀ယ္
ျမစ္ဆိပ္နွင့္လည္း ၊ မနီးမေ၀း
ေခ်ာင္းရိုးေဘးမွ ၊ ေျဖးေျဖးညင္းညင္း
ေလွတစင္းထက္ ၊ ေတာတြင္းသားပို်
ဖ်ဥ္လက္တိုနွင့္ ၊ ကိုယ္ကို၀ပ္ရ်္
စိုက္စိုက္ေရွ့သည္၊ ေျခာက္ေသြ့ျမက္ထံုး
ေကာက္ရိုးဖံုးလ်က္ ၊ ကြယ္ပုန္း၀ွက္လာ
ယူကာ လက္ေထာက္ ၊ အလ်ားေမွာက္သည္
ေလွေအာက္၀မ္းမွ စက္ေသနတ္ ။

အေမွာင္ရိပ္၀ယ္
ေမွးမိွတ္ျငိမ္သက္ ၊ ေခ်ာင္းေကြ့ထက္တြင္
အုပ္ယွက္ေထြးေရာ ၊ သင္ေပါင္းေတာဧ။္
ေနာက္ေက်ာေစးပ်စ္ ၊ ေသာင္ေရစစ္မွ
ဖက္စစ္ကင္းေစာင့္ စစ္စခန္း ။ေခ်ာင္းကိုေကြ့ေသာ္ ၊
ေတြ့လွ်င္ေတြ့ခ်င္း ၊ ေျမငူရင္းသို့
ခ်ဥ္းကပ္ေလွာ္ကာ ၊ နီးရ်္ လာလွ်င္
အသာရုတ္ခ်င္း ၊ တိတ္ဆိတ္မင္းကို
ျဖိုခြင္းျပင္းထန္ ၊ ေသနတ္သံသည္
ျမစ္ယံပဲ့တင္ ထပ္သတည္း ။

ေငြလေရာင္လွ်င္
အေမွာင္ညရိပ္ ၊ ေသးေသးစိတ္သား
မိုးထိပ္ တိမ္ေမာ္ ၊ျငိမ့္ျငိမ့္ေပၚသည္
ေသာ္တာျပံုးလဲ့ ၊ ငံု့ကာျကည့္ရွင့္
ထြန္းသည့္ ညဥ့္ခါ ၊ ထိန္ထိန္သာေသာ္
က်ယ္စြာ ၀န္းလ်ား ၊ လယ္ကြင္းနားမွ
ေတာဖ်ား ညို့အုပ္ ၊ မိွတ္တုတ္တုတ္လွ်င္
ယိမ္းလႈပ္ျပကာ ၊ မီးအိမ္၀ါနွင့္
အာကာျပာမိႈင္း ၊ တဲြတဲြဆိုင္းရ်္
ျဖူ၀ိုင္းစက္စက္ ၊ ဆင္းလာသက္မွ
လက္လက္ေရာင္ထင္ ၊ က်သြင္သြင္သည္
ေလယာဥ္ေပၚမွ စစ္ရိပ္ကာ ။

ရြာတစ္ရြာကား ၊
မိႈင္းျပာမဲညို့ ၊ မီးရိႈ့ေလာင္ကြ်မ္း
တင္း၀င္ရမ္းေျကာင့္ ၊ ပရမ္းပတာ
ထြက္ေျပးရရွာ ၊ လဟာေသြ့ေသြ့
ခိုးေငြ့ေ၀ေ၀ ၊ မီးေလာင္ေျမမွာ
နြမ္းေခြေပ်ာင္းယဲ့ ၊ ညင္းေလဖဲြ့က
သဲ့သဲ့ ေခြးေဟာင္သံ တကား ။

ခေရပြင့္လွ်င္ ၊
ေျကြရင့္၀ါ၀ါ ၊ေျမထက္မွာလွ်င္
ေရာကာေပါင္းယွက္ ေဟာင္းသစ္ရြက္နွင့္
တ၀က္ေမာင္းနီ ၊ ေ၀့လည္လည္ကို
ေလခီ်သုတ္ျဖူး ၊ နီ၀ါကူးသည္
ေနြဦးေပါက္မို့ ေရာ္၇ြက္ေျကြ။ရင့္ေျကြ ေညာင္းသည္
ရြက္ေဟာင္း စြန့္ပစ္ ၊ ဘ၀သစ္သို့
သနစ္ေျပာင္းမည္ ၊ ဖူးသစ္မီသည္
အနီထဲမွ ျကယ္ျဖူပြင့္ ။

ဒဂုန္တာရာ